หลักกฎหมายว่าด้วยเรื่องการค้ำประกันลูกหนี้นั้น จะเป็นการที่บุคคลหนึ่ง(ผู้ค้ำประกัน)ยินยอมรับรองบุคคลอื่น(ลูกหนี้)ในผลของการกู้ยืมเงิน หรือตามนิติกรรมต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดความเสียหายต่อคู่สัญญาได้ตามผลทางกฎหมายแพ่ง ว่าหากลูกหนี้ไม่ปฏิบัติตามสัญญาที่ได้กระทำลงนั้น ผู้ค้ำประกันต้องรับผิดชอบแทนลูกหนี้ แต่การค้ำประกันนั้นอาจจะมีการจำกัดความรับผิดแทนลูกหนี้ก็ย่อมทำได้เช่นกัน

หากผู้ค้ำประกันได้ชำระหนี้แทนลูกหนี้ แก่เจ้าหนี้ไปหมดแล้ว ผู้ค้ำประกันดังกล่าวย่อมรับสิทธิไล่เบี้ยจากเจ้าหนี้ เพื่อมาเรียกร้องเอากับลูกหนี้ในผลของการที่ผู้ค้ำได้รับผิดชอบแทนลูกหนี้ไปนั้นได้

แต่ตามประมวลกฎหมาลแพ่งและพาณิชย์มาตรา 686 บัญญัติให้เจ้าหนี้ต้องมีหนังสือบอกกล่าวแจ้งไปยังผู้ค้ำประกันก่อน เมื่อลูกหนี้ผิดนัดชำระหนี้ภายใน 60 วัน ไม่เช่นนั้นผู้ค้ำประกันบ่อมหลุดพ้นในดอกเบี้ยหรือความเสียหายอื่นใด ที่เกิดหลังจาก 60 วันดังกล่าว

คําพิพากษาฎีกาที่ 3263/2562 หนังสือบอกกล่าวของโจทก์ได้ไปถึงจําเลยที่ 2 ผู้ค้ำประกันภายหลังเวลาที่พ้นกำหนด 60 วัน นับแต่จําเลยที่ 1 ลูกหนี้ชั้นต้นผิดนัดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 686 วรรคหนึ่ง จําเลยที่ 2 ผู้ค้ำประกันจึงหลุดพ้นจากความผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทน ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้บรรดาที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกําหนดเวลา 60 วัน ตามมาตรา 686 วรรคสอง จําเลยที่ 2 ต้องรับผิดในดอกเบี้ยต้นเงินจํากัดเฉพาะช่วงเวลา 60 วัน นับแต่จําเลยที่ 1 ลูกหนี้ชั้นต้นผิดนัด

มาตรา 686  เมื่อลูกหนี้ผิดนัด ให้เจ้าหนี้มีหนังสือบอกกล่าวไปยังผู้ค้ำประกันภายในหกสิบวันนับแต่วันที่ลูกหนี้ผิดนัด และไม่ว่ากรณีจะเป็นประการใดเจ้าหนี้จะเรียกให้ผู้ค้ำประกันชำระหนี้ก่อนที่หนังสือบอกกล่าวจะไปถึงผู้ค้ำประกันมิได้ แต่ไม่ตัดสิทธิผู้ค้ำประกันที่จะชำระหนี้เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระ

ในกรณีที่เจ้าหนี้มิได้มีหนังสือบอกกล่าวภายในกำหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้ผู้ค้ำประกันหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทน ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกำหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง

เมื่อเจ้าหนี้มีสิทธิเรียกให้ผู้ค้ำประกันชำระหนี้หรือผู้ค้ำประกันมีสิทธิชำระหนี้ได้ตามวรรคหนึ่ง ผู้ค้ำประกันอาจชำระหนี้ทั้งหมดหรือใช้สิทธิชำระหนี้ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชำระหนี้ที่ลูกหนี้มีอยู่กับเจ้าหนี้ก่อนการผิดนัดชำระหนี้  ทั้งนี้ เฉพาะในส่วนที่ตนต้องรับผิดก็ได้ และให้นำความในมาตรา 701 วรรคสอง มาใช้บังคับโดยอนุโลม

ในระหว่างที่ผู้ค้ำประกันชำระหนี้ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชำระหนี้ของลูกหนี้ตามวรรคสาม เจ้าหนี้จะเรียกดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นเพราะเหตุที่ลูกหนี้ผิดนัดในระหว่างนั้นมิได้

การชำระหนี้ของผู้ค้ำประกันตามมาตรานี้ ไม่กระทบกระเทือนสิทธิของผู้ค้ำประกันตามมาตรา 693

 

ปรึกษากฎหมายโทร📞 080-9193691,☎️ 02-0749954 หรือ แอดไลน์ @closelawyer
สาขาเชียงใหม่ โทร 080-3955536 ไลน์ @closelawyercmi