มาตรา 440 บัญญัติว่า “ในกรณีที่ต้องใช้ราคาทรัพย์อันได้เอาของเขาไปก็ดี ในกรณีที่ต้องใช้ราคาทรัพย์อันลดน้อยลงเพราะบุบสลายก็ดี ฝ่ายผู้ต้องเสียหายจะเรียกดอกเบี้ยในจำนวนเงินที่จะต้องใช้คิดตั้งแต่เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคาก็ได้”

 

ในมาตรานี้ หมายความว่า ในกรณีที่ต้องใช้ราคาทรัพย์นั้น ผู้เสียหายย่อมมีสิทธิเรียกดอกเบี้ยได้ โดยคิดตั้งแต่ “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” ปัญหาว่า คำว่า “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” หมายถึงวันใด

 

ในเรื่อนี้นักนิติศาสตร์มีความเห็นแตกต่างกันดังต่อไปนี้

 

1. ความเห็นที่หนึ่ง เห็นว่า คำว่า “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” นั้น หมายถึง วันที่ทำ

 

2. ความเห็นที่สอง เห็นว่า คำว่า “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” นั้น หมายถึง วันที่ทรัพย์เสียหายหรือบุบสลาย

 

3. ความเห็นที่สาม เห็นว่า คำว่า “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” นั้น หมายถึง วันที่ราคาทรัพย์ขึ้นสูงสุด จาก

 

4. ความเห็นที่สี่ เห็นว่า คำว่า “เวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการกะประมาณราคา” นั้น หมายถึง การประมาณราคาทรัพย์ที่ลูกหนี้ได้เอาไปนั้น ซึ่งจะเป็นเวลาใดระหว่างผิดนัด จะเป็นราคาจำนวนเท่าใดแน่นอนนั้น ก็ย่อมแล้วแต่มีการตกลงกันระกว่างเจ้าหนี้กับลูกหนี้ หรือศาลชี้ขาดให้ลูกหนี้ต้องรับผิดชดใช้เป็นค่าสินไหมทดแทนให้แก่เจ้าหนี้ โดยต้องมีการประมาณราคาทรัพย์กันก่อน จึงจะมีการคิดดอกเบี้ยในราคานั้น จะคคิดเอาราคาทรัพย์ขึ้นลงอยู่ในระหว่างผิดนัดนั้นในเวลาไหนก็ได้  บทบัญญัติที่มุ่งหมายจะให้เรียกดอกเบี้ยกันได้ตั้งแต่เวลาใด ไม่ใช่มุ่งหมายที่จะถือว่าเวลาใดเป็นเวลาอันเป็นฐานที่ตั้งแห่งการประเมินราคา สิทธิเลือกของเจ้าหนี้ตามมาตรา 225,440 ย่อมเห็นได้ในตัวว่าเจ้าหนี้มีสิทธิเลือกเอาเวลาใดก็ได้ เป็นฐานที่ตั้งแห่งการประเมินราคา อันเป็นการใช้กฎหมายตามความมุ่งหมายของบทบัญญัติมาตรา 225,440 แต่เมื่อคิดเอาราคาในเวลาใดแล้วต้องคิดเองเอาดอกเบี้ยในราคานั้นตั้งแต่เวลานั้น

 

 

ปรึกษากฎหมายโทร

ได้ที่  080-9193691 ,☎️ 02-0749954

หรือ แอดไลน์ @closelawyer หรือ คลิก https://line.me/R/ti/p/%40closelawyer

สาขาเชียงใหม่ โทร 080-3955536 แอดไลน์ @cly.cmi

หรือ คลิก https://lin.ee/w7Ikc1z

สาขาขอนแก่น โทร 095-9567735 แอดไลน์ @cly.kkn

หรือ คลิก https://lin.ee/vbQlVcap

💻www.closelawyer.co.th💻